2 Temmuz 2013 Salı

Blitzkrieg "Yıldırım Savaşı"

“Blitzkrieg” yani Yıldırım Savaşı bu tank ön planlı bir saldırı ve kuşatma olan bir savaş taktiğidir. Adından da anlaşılacağı gibi düşman üzerinde şok etkisi yaratmak ve hazırlıksız yakalamak üzerine kurulmuş saldır, kuşat ve yok et üç unsurunun kullanıldığı bir taktiktir. Bu saldırıdaki kuşatma kısmı tamamen karşı düşman hatlarındaki lojistik, tedarik zinciri ve iletişimi durdurmak için en ideal çözümdür.
İlk tankın savaş alanına çıkması, Eylül 1916’lardadır. İngilizlerin gizlice imal edip Fransa’da Somme cephesinde muharebeye soktukları 49 adet tank; çelik gövdesi, çelik paletleri ve makinalı tüfeği ile görülmemiş bir savaş arabası olarak Alman mevzilerinde büyük bir paniğe sebep olmuştu. Bundan sonra tank, İngiliz ve Fransızlar tarafında daha da geliştirilerek harbin sonuna kadar kullanılmıştı. Birinci Dünya Harbi bittiğinde bu silahın önemini ve gelecekte oynayacağı rolü, tankın asıl sahibi olan İngilizlerden daha çok, Almanlar anlamışlardı.[1]
Bu savaş taktiği Polonya işgali esnasında dünyayı hayran bırakacak ve hayrete düşürecek bir etki yaratmıştı. Ancak daha sonra bu yeni savaş taktiğinin büyük bir sorunu da vardı. Bu sorun Polonya, İskandinavya ve Fransa işgallerinde ufak bir etkide hissedildiği için kesin olarak bir sorun olarak görülmemişti. Bu sorun bu savaş taktiğinin ana maddesi olan hızlı ilerleyiş kavramı esnasında ortaya çıkıyordu. İlk etapta gerçekleşen bu işgallerin en uzunu bir ay bile sürmediği için Alman kuvvetlerinin tedarik zinciri konusunda hiçbir sorunları oluşmamıştı. Rusya işgali de Yıldırım Savaşı taktiği ile gerçekleşti ve Rus topraklarının çok büyük olması ve ulaşım sıkıntısı Rus coğrafyasının kötü şartlarına rağmen Alman orduları Moskova önlerine kadar ilerlemişlerdi. En büyük ulaşım sorunu da o dönemde Rus demiryollarının daha geniş olarak döşenmesiydi. Bu Almanya’dan gelecek olan tüm tedarik hatlarının Rus sınırında tekrar indirilip farklı bir vagona yüklenmesi demekti. Ancak Rusların geri çekilirken uyguladıkları her şeyi yok etme taktiği sayesinde bu ikmal malzemelerini taşıyacak vagon sayısı oldukça azdı. Günde 200 kilometre yol ilerleyebilen Alman panzerlerinin ve askerlerinin yakıt, sağlık malzemesi, cephane ve tekstil ürünleri gibi ihtiyaçlarının karşılanamaması çok büyük bir sorun halini almıştı. Bu işgal diğerlerinin aksine bir yıldan fazla sürmüştü ve lojistik olarak destek tam anlamıyla sağlanamıyordu. Yıldırım Savaşı taktiği anlık saldırılarda etkisini kanıtlamış, fakat uzun süre devam eden savaşlarda bu hızlı ilerleme ağır yenilgiye neden olan bir taktik durumunu almıştır. Öyle ki çoğu Alman askeri açlıktan ve iyi istihdam edilmedikleri için soğuktan donarak hayatlarını kaybetmişlerdir.[2]



[1]Artuç İ. , Hitler ve İkinci Dünya Harbinin Kaderi, Kastaş Yayınları, İstanbul, 1984 s. 48
[2]Kaynak Belgesel: Kawai K. , Apocalypse World War 2 (Aggression) 1/6, NationalGeographic, 2009

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder